Καθώς η εκπαίδευση στην Ευρώπη έχει αρχίσει να εστιάζει περισσότερο στην επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και τη δημιουργικότητα, η ρομποτική συνεχίζει να ενσωματώνεται μέσα στις τάξεις. Τα ρομπότ αποδεικνύονται χρήσιμα τόσο σαν εκπαιδευτικά εργαλεία όσο και σαν μια νέα τεχνολογία την οποία τα παιδιά μπορούν να μελετήσουν.

Η Rikke Berggreen Paaskesen, Δανή δασκάλα με ειδίκευση στην παιδαγωγική κοινωνιολογία θεωρείται πρωτοπόρος στη χώρα της όσον αφορά την ενσωμάτωση της ρομποτικής στην εκπαίδευση. Η ίδια αναφέρει ότι οι μαθητές θα πρέπει να έχουν την ευκαιρία και το χώρο για να μπορέσουν να δουλέψουν δημιουργικά και ότι τα ρομπότ στην εκπαίδευση είναι ένα κατάλληλο μέσο για να προωθήσει μία διαφορετική, πειραματική προσέγγιση στη μάθηση.

Η Paaskesen εργάζεται στον οργανισμό Coding Pirates ο οποίος φέρνει σε επαφή τα παιδιά με τις νέες τεχνολογίες στο Aarhus της Δανίας. Ο οργανισμός αυτός στήνει τεχνολογικά περιβάλλοντα σε τοπικές κοινότητες και προσκαλεί τα παιδιά να παίξουν και να πειραματιστούν με σκοπό την προώθηση της δημιουργικότητας.

Επίσης συνεργάζεται με σχολεία με σκοπό την ενσωμάτωση της ρομποτικής στη διδασκαλία άλλων μαθημάτων και μάλιστα όχι μόνο στα παραδοσιακά STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) αλλά και σε θεωρητικά μαθήματα. Πιο συγκεκριμένα, εστιάζει στην ανάπτυξη ιστοριών σε συνδυασμό με το σχεδιασμό με τα παιδιά να καλούνται να δώσουν λύσεις σε θέματα τα οποία εντάσσονται σε ένα φανταστικό πλαίσιο διήγησης. Έτσι οι μαθητές ξεκινούν με μικρές δραστηριότητες και όσο μαθαίνουν προχωρούν σε μεγαλύτερα project βασισμένα σε σενάρια της καθημερινής ζωής.

Η ίδια στήνει το σκηνικό και στη συνέχεια οι μαθητές εξερευνούν, δοκιμάζουν και δίνουν μόνοι τους λύσεις βασισμένοι στα ενδιαφέρονται και στις δεξιότητές τους. Έτσι κάποιοι μαθητές εστιάζουν περισσότερο στην κατασκευή ενός ρομπότ ενώ άλλοι προτιμούν να εστιάσουν στον προγραμματισμό και να πειραματιστούν με διάφορες λύσεις βελτιώνοντας κάθε φορά το κώδικά τους.

Η ιδέα της ενσωμάτωσης της ρομποτικής στην εκπαίδευση απαιτεί μία διαθεματική προσέγγιση η οποία μπορεί να ακούγεται καλή στη θεωρία, ωστόσο στην πράξη παρουσιάζει δυσκολίες στην υλοποίηση της. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν μια συγκεκριμένη διδακτέα ύλη και για αυτό είναι δύσκολο να βρουν το χρόνο για να δοκιμάσουν κάτι έξω από τα συγκεκριμένα διδακτικά πλαίσια.

Τέλος η Paaskesen κλείνει λέγοντας ότι η τεχνολογία πρέπει να γίνει μέρος της καθημερινής ζωής και δεν θα πρέπει να φοβόμαστε να την χρησιμοποιήσουμε ενώ και τα σχολεία θα πρέπει να γίνουν πιο ευέλικτα και ανοιχτά σε νέες μεθόδους διδασκαλίας.

Πηγή:

http://www.roboticstrends.com/...